آدرس : تهران – سعادت آباد – میدان کتاب – خیابان احسان جنوبی – کوچه شهریار – پلاک ۱۲
آدرس : تهران – سعادت آباد – میدان کتاب – خیابان احسان جنوبی – کوچه شهریار – پلاک ۱۲
به طور خیلی ساده می‌توانیم بیان کنیم که چگونگی تنظیم روابط کارگر و کارفرما و یا روابط کارکنان مدیریت و با توجه به این که روابط از زمان ورود افراد به سازمان تا جدا شدن و یا حتی بعد از جدا شدن آنها در سازمان مورد توجه است روابط کار را زیر مجموعه مدیریت منابع انسانی و بالعکس می‌دانند.
اقداماتی که در جهت تنظیم روابط کارگران با مدیران صورت میگیرد شامل موارد زیر است :
تفاوتهای عمده‌ای که بین مذاکرات انفرادی و مذاکرات دست جمعی می‌باشد :
کلیه کارفرمایان، کارگران، موسسات تولیدی، صنعتی، خدماتی و کشاورزی مکلف به تبعیت از قانون کار می‌باشند.
کارگر کسی است که به هر عنوان در مقابل دریافت حق السعی اعم از مزد، حقوق، سهم، سود و سایر مزایا به درخواست کارفرما کار کند.
کارگاه محلی است که کارگر به درخواست کارفرما یا نماینده او در آنجا کار می‌کند، از قبیل موسسات صنعتی، کشاورزی، معدنی، ساختمانی، ترابری، مسافربری، خدماتی، تجاری، تولیدی، اماکن عمومی و امثال آنها. کلیه تاسیساتی که به اقتضای کار متعلق به کارگاه‌اند از قبیل نمازخانه، ناهارخوری، تعاونی‌ها، شیرخوارگاه، مهدکودک، درمانگاه، حمام، آموزشگاه حرفه‌ای، قرائت خانه، کلاسهای سوادآموزی و سایر مراکز آموزشی و اماکن مربوط به شورا و انجمن اسلامی و بسیج کارگران، ورزشگاه و و سایل ایاب و ذهاب و نظایر آنها جز کارگاه می‌باشند.
عبارت است از قرارداد کتبی یا شفاهی که به موجب آن کارگر در قبال دریافت حق السعی کاری را برای مدت موقت یا غیر موقت برای کارفرما انجام دهد.
در صورت خاتمه قرارداد کار معین یا مدت موقت کارفرما مکلف است به کارگری که مطابق قرارداد یکسال یا بیشتر به کار اشتغال داشته است برای هر سال سابقه اعم از متوالی یا متناوب بر اساس آخرین حقوق مبلغی معادل یک ماه حقوق به عنوان مزایای پایان کار به وی پرداخت نماید.
هر گاه قرارداد کار برای مدت موقت و یا برای انجام کار معین منعقد شده باشد هیچ یک از طرفین به تنهایی حق فسخ آن را ندارد.
در قانون کار مصوب 1325/2/28 تعریفی از مزد ارائه نشده بود. قانون کار سال 1328 به بیان تفاوت بین دستمزد و کارمزد اکتفا نموده، اولی را عبارت از وجهی می‌دانست که در مقابل ساعات کار به کارگر پرداخت می‌شود و دومی را مبلغی که در مقابل محصول کار روزانه به کارگر تادیه می‌گردد. برعکس آن دو، قانون کار 1337 به تعریف مزد پرداخته است. ماده 4 این قانون مزد را چنین تعریف می‌کرد : مزد و حقوق عبارت است از وجه نقد یا هرگونه مزایا غیرنقدی که در مقابل انجام کار به کارگر داده می‌شود.
یکی از مصادیق اجتماعی شدن مزد، رواج تعیین مزد حداقل معیشت و به تعبیر دیگر حداقل مزد است. در ایران اصل تعیین مزد را هم قانون کار مصوب 1337 (ماده 22) و هم در قانون کار جمهوری اسلامی ایران مصوب 1369 پذیرفته است. به موجب ماده 41 قانون کار اخیر الذکر شورای عالی کار موظف است همه ساله میزان حداقل مزد کارگران را برای نقاط مختلف کشور تعیین نماید. این حداقل باید با توجه به نرخ تورم کشور از سوی بانک مرکزی اعلام شود به اندازه ای باشد که زندگی یک خانواده را که تعداد آن توسط مراجع رسمی اعلام می‌شود تامین نماید.
در تعیین حداقل مزد یا معیشت به چند نکته باید توجه داشت :
آیا مزد حداقل معیشت باید در حدی باشد که فقط برای تامین سلامت جسمی کارگر و عائله لازم است یا این مزد باید بتواند اندکی تسهیلات و آسایش نیز برای کارگران فراهم کند ؟ از سوی دیگر می‌دانیم که نیازهای ضروری انسان با تحول زمان و رشد اقتصادی در تغییرند یعنی هر اندازه رونق ملی زیادتر شود کالا و خدمات زیادتری از شماره کالاهای غیر ضروری به فهرست کالاهای ضروری وارد می‌شود. به علاوه مفهوم مزد معیشت از هر کشوری به کشور دیگر تفاوت معنی دارد. در اقتصادی که آهنگ رشد آن از آهنگ رشد جمعیت بیشتر است مزد تامین معیشت طبیعتا مزد نازلی خواهد بود. علی ایحال اولا مزد حداقل معیشت باید برای تامین نیازهای مادی و معنوای و فرهنگی کارگر کافی باشد تا او بتواند وظایفش را به عنوان سرپرست خانواده انجام دهد و ثانیا آن باید به سطح زندگی و عادات مصرف هر کشور توجه گردد.
کسورات مبالغی است که بر اساس توافق بین کارگر و کارفرما و یا به موجب قانون از حقوق و مزایای پرسنل کسر می‌گردد.
عمده ترین کسورات حقوق مزایا به صورت زیر می‌باشد :
اجرائیات به مبالغی اطلاق می‌شود که بر اساس حکم دادگاه یا مراجه قانونی یا قانون باید به وسیله کارفرما از حقوق کارگر کسر و به حساب صندوق اجرا واریز گردد. بنابراین یکی از کسورات حقوق و دستمزد بدهی کارگر به صندوق اجرا می‌باشد.
برخی از مواردی که می‌تواند موجب صدور حکم دادگاه مبنی بر کسر مبلغی از حقوق کارگر شود به شرح زیر می‌باشد :
مبالغی که طبق قرارداد بین کارگر و کارفرما و یا براساس توافق آنها در زمان تهیه لیست حقوق و دستمزد از حقوق کارگر یا کارمند کسر می‌شود را کسور توافقی گویند که مهم ترین آنها را به صورت زیر می‌توان نام برد:
منظور از مساعده مبالغی است که به طور معمول قبل از پایان هر ماه به علت نیاز کارگران به آنان پرداخت می‌شود و در زمان تهیه لیست حقوق و دستمزد از حقوق آنها کسر می‌گردد. در واقع باید گفت مساعده پیش پرداخت بخشی از حقوق است و قبل از پایان ماه کاری است ولیکن پیش پرداخت، مبلغی است قبل از این که کاری انجام پذیرفته باشد، مثلا پرداخت وجه در ابتدای ماه به عنوان حقوق ماهیانه کارگر قبل از انجام کار پیش پرداخت محسوب می‌گردد. در هر حال در زمان تهیه لیست حقوق و دستمزد مبالغ پیش پرداخت و یا مساعده به عنوان کسورات از حقوق و دستمزد کسر می‌گردند. در نهایت جمع کسورات از حقوق و دستمزد ناحالص کسر و مبلغ خالص پرداختنی به هر فرد مشخص می‌شود.
بیمه شدگان تامین اجتماعی، یعنی کسانی که با پرداخت مبالغی به عنوان حق بیمه، حق استفاده از مزایای مقرر در این قانون را دارند.
اهم مزایای بیمه را به شرح زیر می‌توان نام برد :
به طور کلی حق بیمه اجتماعی حقوق و دستمزد ناخالص (حقوق و دستمزد مشمول بیمه قبل از کسور) به صورت زیر می‌باشد :
اول آن که این حق بیمه توسط کارفرما پرداخت می‌شود و به عنوان سربار شناسایی می‌گردد
دوم آن که این حق بیمه خود از 2 بخش تشکیل شده است:
باید بدانید 20% حق بیمه اجتماعی محاسبه شده توسط کارفرما به حساب سازمان تامین واریز می‌شود و 3% حق بیمه بیکاری به حساب صندوق بیمه بیکاری واریز می‌شود تا بیمه شدگان، تحت حمایت اجتماعی دیگری علاوه بر مزایای بیمه قرار گیرند و آن اینکه در زمان بیکاری تحت شرایط خاصی از این محل حقوق دریافت کنند.
درخواست تماس
با پر کردن فرم زیر کارشناسان ما در اسرع وقت با شما تماس خواهند گرفت
اولین و جامع ترین موسسه راهنمایی و مشاوره در امور اجتماعی و بهزیستی
آدرس : تهران – سعادت آباد – میدان کتاب – خیابان احسان جنوبی – کوچه شهریار – پلاک 12
©[oceanwp_date] بهزی پلاس | سامانه ثبت صدور مجوز های موسسات بهزیستی
